Drie weken voor dit evenement werd het even spannend of ik deze wedstrijd zou kunnen spelen. Huisarts bracht mij bij de fysiotherapeut. Na twee behandelingen ging het aardig. De beknelde zenuw in mijn bilspier speelde wat minder op en ik liep 3 dagen voor de tijd nog een rondje van 18 punten. Alle oefeningen hadden zijn doel bereikt, leek het. Ook de rit naar Amsterdam, voor een roeimachine verliep goed door de verschillende tussenstops. De rit de volgende dag naar Rotterdam voor familie bezoek ook bevredigend. Alleen te weinig beweging.
Op de dag zelf ook een goede warming up. Om 10.00 uur begonnen we in flights van 3 de OGD wedstrijd. Afslag was bevredigend. Tweede slag ging het water in en ook de derde slag. Dat is niet lekker als start. Ook de afslag op hole 2 was slecht. Links de wal in. Op de fairway en op de greens liep het redelijk. Toch bleef het te wisselvallig. 10 punten op de eerste 9 holes is te weinig om hoog te kunnen eindigen. Op de tweede negen holes ook 10 punten. Niet veel beter dus. Niet slecht maar zeker ook niet goed. Ik had gelukkig nog 3 mensen onder mij, dus geen rode lantaarn.
Vandaag speelde ik een rondje voor de ladder. Dat is matchplay. Na 6 holes was de overwinning binnen. Gelukkig liep het als vanouds. Ook op vrijdag een prima ronde met mijn zoon. 23 punten op negen holes geven wel weer aan dat de OGD een negatieve uitschieter was.
Gauw de OGD maar vergeten en volgend jaar maar op herkansing.
De focus voorlopig maar op de handicap verlaging naar 36 en de ladder competitie. Met een rondje van 23 ging er weer 0,6 af van mijn hcp. Nu sta ik op 38.4 Dan kan ik op termijn weer met de parking wedstrijden meedoen en op andere banen terecht.
Nu nog even in quarantaine in afwachting van een coronatestuitslag. Maar wat meer in de tuin doen, i.p.v. op de golfbaan.
Paul Spit 